کیسه های هوای بالابر قایق شناور کیسه های هوای سنگین لاستیکی کشتی برای بلند کردن

کیسه هوا لاستیکی کشتی نوع شناور سنگین بالابر

معرفی محصول:

تاریخچه ایربگ های لاستیکی دریایی.
کیسه های هوا در چین در حدود سال 1986 توسط برخی مهندسان مجرب برای کمک به پرتاب قایق های کوچک در رودخانه ها اختراع شد.

در مقایسه با روش لنگر انداختن و پرتاب سنتی، کیسه‌های هوا لاستیکی کشتی بسیار زیست محیطی هستند، کم هزینه و کم خطر هستند.برخلاف بسیاری از روش‌های پرتاب دیگر که زیرساخت‌های ثابت هستند، کیسه هوای پهلوگیری کشتی محدودیت‌های نسبتاً کمتری دارد و می‌توان از آن به روش‌های همه‌کاره استفاده کرد.این بر مضرات پهلوگیری مسیر ثابت که در آن ظرفیت کشتی سازی و تعمیر کشتی توسط زیرساخت های ثابت به ویژه در کارخانه های کشتی سازی کوچک و متوسط ​​محدود شده است، غلبه می کند. کیسه هوای لنگرگاه کشتی می تواند کشتی را در هر ساحلی پهلو دهد.علاوه بر این، کیسه های هوای لنگرگاه کشتی نیاز به تعمیر و نگهداری کمی دارند و می توان به طور مکرر از آنها استفاده کرد. کیسه های هوای پهلوگیری کشتی از بدنه کشتی پشتیبانی می کنند، حرکت غلتشی آن یک کشتی را از آب خارج می کند یا به داخل آب پرتاب می کند.بنابراین بدیهی است که ایمنی آن نسبت به سایر گزینه ها مانند پرتاب از طرفین بیشتر است.

در طول بیست سال گذشته، سیستم پرتاب کشتی ایربگ نه تنها در کیسه هوا، بلکه در فناوری پرتاب/فرود کشتی نیز پیشرفت هایی داشته است.کیسه های هوای نسل اول از یک بوم آغشته به لاستیکی به عنوان یک لایه تقویت کننده برای تشکیل تنه اتاقک هوا استفاده می کردند.سپس از دو قالب مخروطی شکل برای ساختن انتهای آن استفاده شد و همه چیز به هم چسبیده بود.

با کیسه‌های هوای امروزی، فناوری انبساط کامل مورد استفاده برای تولید با هم انجام می‌شود.تایرهای مصنوعی آغشته به لاستیک به عنوان لایه های تقویت کننده با تنه و دو انتهای مخروطی شکل که همزمان ساخته شده اند استفاده می شود.سپس همه چیز به هم متصل می شود، بنابراین کیسه هوا هیچ مفصلی ندارد.با توجه به توسعه شیمی لاستیک، عملکرد لاستیک به کار رفته در جدیدترین کیسه هوا بسیار بهبود یافته و حدود 15 برابر کیسه نسل اول با همان مشخصات است.

فناوری پرتاب و فرود نیز توسعه یافته است.در ابتدا، تنها کشتی های کوچک و با کف صاف که در یک شیب ساخته شده قرار داشتند، می توانستند با کیسه هوا پرتاب شوند.اکنون این فناوری انعطاف پذیرتر است و کمتر توسط کشتی و شکل زمین محدود شده است.اکنون هر نوع کشتی با DWT زیر 55000 و در مکانی با فضای پرتاب کافی می تواند با استفاده از کیسه هوا به فضا پرتاب شود.شیب پرتاب حتی می تواند به سمت بالا شیب داشته باشد.این واقعاً به یک فناوری پیشرفته برای پرتاب کشتی‌ها تبدیل شده است و به ویژه برای برخی موارد اضطراری دریایی مفید است.

مشخصات فنی:

به عنوان یک بدنه انعطاف پذیر نرم، شکل کیسه هوا به عوامل مختلفی مانند شکل کف کشتی، شکل سطح شیب دار، عرض کف کشتی، طول کیسه هوا، موقعیت کیسه هوا در زیر کشتی و غیره بستگی دارد.
کاربران باید ظرفیت باربری کیسه های هوا را بر اساس فاکتورهای فوق محاسبه کنند و بر این اساس ظرفیت باربری را درست کنند.

محاسبه عملکرد کیسه های هوا

فرمول: ظرفیت باربری F=PS

P=فشار در کیسه هوا (MPa)
S=منطقه تماس بین کف کشتی و کیسه هوا (M²)

S=π*(D1-D2)/2

دستورالعمل کاربرد در راه اندازی کشتی

ایربگ بیشتر و بیشتر در پروژه پرتاب کشتی استفاده می شود.روش کاربرد بی وقفه بهبود یافته است.روش کاربرد کیسه هوا برای پرتاب کشتی متوسط ​​معمولی به شرح زیر است:
 

1. بر اساس نتیجه محاسباتی، کیسه های هوای غلتشی و ایربگ های بالابر، ماشین های بکسل و کمپرسورهای هوا به اندازه کافی آماده می شوند.قبل از استفاده، کیسه های هوا باید باد شده و بدون بارگیری آزمایش شوند (فشار تست نباید کمتر از 1.25 مگاپاسکال باشد).در صورت نشتی هوا، کیسه هوا باید قبل از استفاده آماده شود.
 

2. مسیر حرکت کشتی از جمله مسیر اسکله کشتی سازی تا رمپ باید تمیز و صاف شود.برای جلوگیری از سوراخ شدن کیسه هوا، وسایل مختلف مخصوصاً میخ های آهنی و سنگ های تیز را باید از سر راه برداشت.سطح شیب دار باید به اندازه کافی بلند و در آب باشد.
 

3. تمام گوشه‌های تیز بیرون زده و سوراخ‌های ریخته‌گری مانند براکت A و پایه عقب باید صیقلی شوند تا صاف شوند.
 

4. بدنه را با کابل فولادی وینچ ببندید.
 

5. دریچه های سینه دریایی کشتی را ببندید، سکان و پروانه را ثابت کنید.
 

6. راه های زیادی برای برداشتن همه بلوک ها و پر کردن کیسه های هوای غلتشی وجود دارد.در اینجا ما دو روش را به شرح زیر توصیه می کنیم.کاربر ممکن است بر اساس شرایط تجهیزات مانند وزن کشتی، مقدار کیسه هوا و غیره یکی را انتخاب کند.
(الف) برای کشتی های سبک، ظرفیت باربری کیسه هوا به اندازه ای بزرگ است که کشتی را از بلوک ها دور کند و بنابراین بلوک ها را می توان مستقیماً جدا کرد و کیسه های هوا را پر کرد.
(ب) برای کشتی‌های سنگین، کیسه‌های هوا را می‌توان برای بلند کردن قسمت انتهایی عقب استفاده کرد.قبل از بلند کردن، ابتدا موقعیت بهینه کیسه هوای جلو و بالابر را مشخص کنید.مطابق شکل زیر،

هرچه محور جلویی به مرکز ثقل نزدیک‌تر باشد، بهتر است، با این حال، بلوک‌های زیادی در اطراف محور جلویی ایجاد می‌شود، که به معنای حجم کار زیادی برای برداشتن دستی بلوک‌ها است.بنابراین، موقعیت باید به طور منطقی با در نظر گرفتن عناصری مانند طول کشتی و غیره تعیین شود.با این حال، موقعیت مکانی نیز تابع شکل خطی است که در صورت بالا بردن کیسه هوای بالابر، اگر قسمت پایین آن نسبت به زمین زیاد باشد، کافی نخواهد بود.در این شرایط بهتر است جلو برویم.بنابراین، موقعیت بهینه ایربگ های جلو محور و بالابر باید پس از محاسبات خاص تعیین شود زیرا مورد از کشتی به کشتی دیگر متفاوت است.
Q*Lq*W*Lw

در فرمول،
Q = بلند کردن کیسه هوای بالابر
W = وزن کشتی
Lq = فاصله از مرکز بالابر کیسه هوای بالابر تا محور جلو
Lw=فاصله مرکز ثقل کشتی تا محور جلو
 

7. ابتدا تمام بلوک های کیسه هوای بالابر و آنهایی که در اطراف محور جلو قرار دارند را بردارید.سپس کیسه های هوای بالابر را پر کنید و شروع به باد کردن کنید تا قسمت پایین کمی از بلوک ها جدا شود.بلوک ها را یکی یکی از وسط به سمت عقب جدا کنید.هر زمان که بلوک‌های این بخش برداشته شد، کیسه‌های هوای غلتشی را فوراً در موقعیت برنامه‌ریزی شده پر کنید و آن را به طور مناسب باد کنید.به دنبال حذف مداوم بلوک تا زمانی که تمام بلوک‌های عقب به طور کامل برداشته شوند و کیسه‌های هوای غلتشی پر شوند.
 

8. بلوک‌ها را از وسط کشتی به سمت محور جلو بردارید و با تغییر فشار کیسه‌های هوای پر شده در عقب یا روش‌های مشابهی که در بالا ذکر شد، تمام کیسه‌های هوای غلتشی در جلو را پر کنید.به منظور ایمنی، بلوک های برداشته شده را در هر زمان به تعداد مناسب بین کیسه های هوای پر شده اضافه کنید.تا زمانی که کیسه های هوای غلتشی نتوانند وزن کشتی را تحمل کنند، بلوک ها برداشته نمی شوند.علاوه بر این، هنگام برداشتن بلوک های همان بخش، باید از وسط به دو طرف شروع شود.هنگام برداشتن بیرونی ترین بلوک، کارگران باید کار را در خارج از گلگیر انجام دهند.
 

9. فشار کیسه های هوا را به گونه ای تنظیم کنید که قسمت پایین تا ارتفاع کار مناسب پایین بیاید.در حین حرکت کشتی مطمئن شوید که کف آن با زمین تماس نداشته باشد.برای کشتی های متوسط ​​​​اندازه کوچک، ارتفاع کار می تواند بین 0.2-0.3 متر انتخاب شود.
 

10. همه کیسه های هوا باید در مرکز کشتی و عمود بر جهت پرتاب قرار گیرند.
 

11. وینچ کششی را شروع کنید تا کابل فولادی به آرامی آزاد شود و سپس کشتی به آرامی حرکت کند.هنگامی که ایربگ های جلویی که در قسمت جلویی قرار دارند از قسمت پایین جدا می شوند، باید بلافاصله در زیر قسمت جلویی قرار گرفته و با توجه به فضای چیدمان کیسه های هوا که در محاسبات مشخص شده است، کیسه های هوا را پر کنید.
 

12. فرآیند فوق را تکرار کنید تا کشتی به آرامی به سمت آب حرکت کند.وقتی کیسه های هوا پر نمی شوند، رودخانه را مسدود کرده و از عبور کشتی ها جلوگیری کنید.
 

13. پرسنل را در منطقه خطرناک تخلیه کنید، کارکنان کشتی را مطلع کنید تا آماده شوند.هنگامی که شرایطی مانند عمق آب و غیره کافی است، کابل را قطع کنید یا قلاب را باز کنید تا کشتی به سرعت پرتاب شود.اگر رودخانه خیلی باریک است که نمی‌توانید پرتاب سریع را متوجه شوید، کابل را به آرامی با وینچ کششی رها کنید تا کشتی به آرامی به راه بیفتد.
 

14. برای کشتی های بزرگ نصب دستگاه ضد لغزش الزامی است.
 

15. کیسه های هوا را جمع کنید.

توجه در طول برنامه
 

1. فشار کاری باید به شدت کنترل شود، مجاز به تجاوز از فشار کاری نیست.
 

2. عدم وجود جسم سخت تیز و بیرون زده در سطح تماس کیسه های هوا، برای جلوگیری از سوراخ شدن پوست کیسه های هوا.
 

3. از اعوجاج در طول ایربگ جلوگیری کنید.
 

4. اگر کیسه هوا برای مدت طولانی یا پس از تعمیر استفاده نشده باشد، باید آزمایش باد کردن خالی انجام شود.فشار باید به اندازه فشار تست شرکت ما باشد.بازرسان باید حداقل 3 متر از کیسه هوا فاصله داشته باشند.برای ایربگ تعمیر شده که در مقیاس بزرگ آسیب دیده است، فشار کاری آن باید به طور معقولی کاهش یابد.علاوه بر این، باید سالانه در مورد کیسه های هوا که به طور مکرر استفاده می شوند، بررسی شود.
 

5. ایربگ ها را روی زمین نکشید.